بر اساس گزارش خبرنگار جهان این درگیری تا ساعتی در داخل موسسه ایران ادامه پیدا کرد و هواداران جوانفکر اجازه بازداشت و خروج او از موسسه را ندادند.

هواداران او که گفته می شود تعدادی از حامیان جریان انحرافی هستند، با سردادن شعارهایی چون “الله اکبر” و “حیدر حیدر” سعی کردند تا مانع از بازداشت جوانفکر شوند.

ماموران برای متفرق کردن جنجال سازان از گاز اشک آور استفاده کردند. یک سایت خبری هم مدعی آتش زدن طبقه چهارم روزنامه برای ممانعت از بازداشت جوانفکر شد.

جوانفکر گرچه دقایقی در اتاق خود تحصن کرد و در آن را به روی ماموران بست اما در نهایت پس از گفت وگویی نسبتا طولانی وی بازداشت و از موسسه خارج شد.

تحریریه روزنامه ایران هم با نظر مسئولان موسسه تعطیل شده و احتمال منتشر نشدن شماره روز سه شنبه آن وجود دارد.

در همین حال خبری با عنوان توقیف روزنامه ایران هم در فضای مجازی منتشر شده که هنوز تایید نشده است.

گفتنی است، مدیر مسئول روزنامه ایران در خصوص اتهام انتشار مطالب خلاف موازين اسلامي در ويژه‌نامه «خاتون» به ۶ ماه حبس و در مورد اتهام انتشار مطالب و تصاوير خلاف عفت عمومي در اين ويژه‌نامه به ۶ ماه حبس محكوم شد كه بر اساس اين راي، وي مجموعا به تحمل يك سال حبس محكوم شده است.

شعبه ۷۶ دادگاه كيفري استان تهران همچنين سرپرست روزنامه ايران را به سه سال محروميت از هرگونه فعاليت مطبوعاتي محكوم كرده است.

وزیر دفاع آمریکا پیشتر نیز اعتراف کرده بود که تجاوز نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران عواقب خطرناکی برای واشنگتن خواهد داشت و باید از چنین گزینه ای بر حذر بود.

این اظهارات پس از آن مطرح شد که “شیمون پرز” رئیس رژیم صهیونیستی یکشنبه گذشته درباره احتمال حمله نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران هشدار داده بود.

بلاژویچ سرمربی پیشین تیم ملی و کنونی مس کرمان نخستین میهمان «90» بود که درباره آن بازی حسرت برانگیز، گفت:

به هر حال باخت مقابل بحرین نقطه بدی در کارنامه فوتبالی من بود. با این حال می خواهم بگویم که بازیکنانی که آن روز در اختیار من بودند، حتی 40 درصد توان خود را نداشتند و اگر بحرین جوانمردانه بازی می‌کرد، ما حتما بازی را می‌بردیم، چرا که آن‌ها فقط 30 دقیقه وانمود می‌کردند که مصدومند. من از مردم ایران عذرخواهی می‌کنم، اما پشت این بازی حوادث مرموزی وجود دارد. هر چند که گفته‌ام حقایق این بازی را در قالب کتاب خاطراتم چاپ می‌کنم، اما همسرم از من خواسته که تا زمانی که زنده هستم، این کتاب را منتشر نکنم، چرا که هنوز خیلی از مسایل آن بازی برایم روشن نیست و درست نیست که ندانسته کسی را متهم کنم.

غم باخت به بحرین را با خودم به گور خواهم برد

در میان صحبت‌های بلاژویچ بخش‌هایی از حرف‌های بازیکنان تیم ملی هم پخش می‌شد.

علی دایی درباره اتفاقات پیش از آن بازی و این که بازیکنان ایران قبل از بازی با بحرین کشک بادمجان خورده بودند، گفت: همه اینها توجیه باخت به بحرین است. خود بازیکن باید بداند که قبل از چنین بازی مهمی کشک بادمجان بخورد یا نه. در مدتی که با بلاژویچ کار کردم چیزهای زیادی از او یاد گرفتم. او همیشه با جان و دل برای تیم ملی کار می‌کرد، اما فکر می‌کنم عدم مدیریت صحیح او در چند روز قبل از بازی بحرین نقطه منفی کارنامه او در ایران بود.

یحیی گل محمدی هم درباره این بازی گفت: هنوز نمی دانم که چرا بازیکنان تیم ملی قبل از آن بازی این قدر آزاد بودند و علیرضا نیکبخت هم با تایید وجود کشک بادمجان در میان غذاهای سرو شده برای بازیکنان پیش از بازی با بحرین از تلخ بودن شکست مقابل این تیم صحبت کرد.

اما سرمربی سابق تیم ملی با رد صحبت‌های برخی از بازیکنان تیم ملی، گفت: برخی چیزهایی که دوستانمان گفتند، صحت ندارد. من برای همه بازیکنان یک رژیم ورزشی طراحی کرده بودم، اما بازیکنان فکر می‌کردند که بحرین تیم دست و پا بسته‌ای است و به راحتی می‌توانند این تیم را شکست دهند و همین عامل باخت ما بود.

بلاژویچ در ادامه برنامه گفت: من در سن 76 سالگی اصلا احساس پیری نمی کنم و همین الان هم فعالیت زیادی دارم. فوتبال ایران استعدادهای زیادی دارد و می‌تواند در آینده ای نزدیک به قدرت اول آسیا تبدیل شود.

سرمربی کروات درباره صحبت‌هایی که 10 سال پیش در «90» مطرح کرده بود و گفته بود که سرمربی تیم ملی ایران باید پوست کروکودیل داشته باشد، درباره این سوال فردوسی پور که آیا کی روش هم پوست کروکودیل دارد، گفت: شما مربی بسیار خوبی در تیم ملی دارید و من امیدوارم که با او به جام جهانی صعود کنیم. کی روش مانند فرگوسن مربی بزرگی است و می تواند ایران را به پیشرفت برساند.

فردوسی‌پور به شوخی خطاب به سرمربی کروات مس کرمان گفت که مردم ایران نگران شما هستند، چرا که خیلی سیگار می‌کشید و بلاژویچ در پاسخ به او گفت: من هم اینجا به مردم ایران قول می دهم که دیگر سیگار نمی‌کشم. حداقلش این است که در ورزشگاه‌ها سیگار نمی‌کشم، چرا که نگرانی مردم ایران برای من خیلی ارزشمند است.

او درباره علت این رویداد چیزی نگفت. تاکنون نیز هیچ منبع رسمی علت دقیق مرگ وی را اعلام نکرده اما سه احتمال در این باره مطرح شده که بیش از سایر گمانه ها مورد توجه قرار گرفته است.

برخی از منابع خبری عنوان کرده اند که احمد رضایی در حال انجام فعالیت هایی علیه ضدانقلاب و دادن اطلاعات به نهادهای داخل کشور بوده است. وی حتی در ماه های اخیر به خانواده اش گفته است که احتمال خطر برایش وجود دارد.

مدافعان این احتمال که قویترین گمانه هم هست معتقدند نگاه ها بیش از همه باید به ضدانقلاب و دشمنان نظام باشد.

برخی دیگر عنوان کرده اند که احمد رضایی در عرصه تجارت و اقتصاد فعال بوده و در جریان پیچ و خم های این عرصه گیر کرده و بدست اراذل و اوباش به قتل رسیده است.
فرض سوم که تاکنون تنها در رسانه های بیگانه مطرح شده، “خودکشی” احمد رضایی است. به عنوان نمونه بی بی سی به نقل از برخی منابع، علت حادثه را “احتمالا خودکشی” توصیف کرده است.

در همین حال،‌ پایگاه اطلاع‌رسانی محسن رضایی اعلام کرده است: طبق اطلاعات واصله، با وجود اینکه احمد رضایی با هتل قرارداد داشته و مسئولین هتل می‌بایست هر روز اتاق را نظافت می کردند، اما جنازه وی سه روز کف اتاق بوده است.

یکی از اعضای پلیس دوبی نیز که در محل حادثه حضور پیدا کرده، گفته است که پس از حضور در اتاق محل حادثه، جسد احمد رضایی در کف اتاق افتاده بوده و یک جلد قرآن و پارچه‌ای که مزین به اسماء الهی بوده در کنار وی افتاده بود که در تحقیقات نیز به آن اشاره شده است.

به نوشته تابناک، سایت متعلق به محسن رضایی، “برخی از اعضای خانواده وی برای انتقال جسد احمد رضایی به دوبی سفر کرده‌اند که انتظار می‌رود با انتقال احمد رضایی و بررسی‌های دقیق‌ توسط مراجع ذیربط علت مرگ مرحوم احمد رضایی مشخص شود. اما با توجه به وضع کاملا سالم جسمانی احمد رضایی، مرگ وی کاملا مشکوک به نظر می‌رسد.”

هتل گلوریای امارات دارای ۱۰۱۰ اتاق و ۴۱ طبقه است. این هتل در سی کیلومتری فرودگاه بین‌المللی دوبی است و بنا بر گفته مسئولان هتل، پنج دقیقه با مترو و یک دقیقه تا ایستگاه اتوبوس شهری دوبی فاصله دارد.

خسرو یعقوبی : به دانش روز به نقل از جهان به نقل از اعتدال متن کامل نامه سرگشاده نماینده مردم تفرش ،آشتیان ، فراهان و خنجین در مجلس شورای اسلامی ، بدین شرح است:

حرف های ناگفته ام را هنگام انتخابات با مردم در میان می گذارم. اما خود در این دوره از انتخابات مجلس شرکت نمی کنم. چرا که اعتقاد دارم نمایندگان مجلس، نماینده واقعی خواسته های مردم نبودند و به جای اینکه از قانون اساسی دفاع کنند، هر روز تحت تاثیر مسئولان بودند، هر روز تحت عنوان دولت و وزیر با آنها مذاکره می شد. شرکت نمی کنم چرا که معتقدم تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس هشتم، وکیل الدوله بودند نه وکیل المله.

نمایندگانی که با کوچکترین وعده دولت مبنی بر انتصاب اختیار یک مدیر کل، فرماندار و یا حتی استاندار، جایگاه نمایندگی خود را به حراج گذاشته اند و بی تردید دولت در این میان از همه راضی تر است.

حال با این همه مشکل و سختی راه، سخنی دارم با رئیس دولت…

جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد؛

به گفته دوستانتان می خواهید ۸۰ درصد صندلی های مجلس را حامیان دولت به خود اختصاص دهند، آنهایی که از بودجه دولت استفاده کرده و به صورت مستقیم و غیرمستقیم برنامه های دولت را سرلوحه امور خود قرار داده اند.

آقای رئیس دولت، ما مجلسی به شیوه مدرس را می خواهیم. مجلسی که نمایندگان آن بتوانند صحبت کنند.مجلسی که شجاع باشند و نمایندگان بتوانند آنگونه که باید بر حسن عملکرد شما نظارت کنند. نه مجلسی بله قربان گو که وظیفه نظارتی خود را فدای انتخاب مدیر و رئیس نمایند.

آقای رئیس دولت! امروز مخالفان دولت که در درون نظام هستند و ولایت فقیه و نظام را قبول دارند از جانب شما سرکوب می شوند، ولی اپوزیسیون خارج از کشور، از سخنان و اقدامات شما کمتر لطمه می بینند، آیا عملکرد سیاسی خود را با دقت مرور کرده اید؟

آقای دکتر احمدی نژاد! شما خود را دلسوز نظام می دانید اما آیا بهتر نبود همه مطالب خود را مطرح می کردید؟ آیا بهتر نبود از نمایندگان مجلس درخواست جلسه ای غیرعلنی می کردید و نمایندگان را در جریان مشکلت خود می گذاشتید؟ آقای رئیس دولت بهتر نبود آشتی با نمایندگان را در صدر برنامه های خود قرار می دادید؟ ما از شما درخواست سؤال کردیم، چرا که این درخواست حق قانونی ماست. نمایندگان نتوانستند حتی یک نشست چند دقیقه ای با شما داشته باشند، هر جلسه ای که داشتید، همه تشریفاتی بودند. شما در جلساتی حضور یافتند که خودتان صاحب نظر بوده اید نه اینکه بخواهید واقعیت های جامعه را مطرح کنید.

آقای رئیس دولت شما در تمام دوران فعالیتتان فقط با تیم خود تعامل و گفتگو داشتید، کاش اعضای ستاد شما در سالن اجلاس سران (در پنج شنبه گذشته) گروه هایی که نظام و ولایت فقیه را قبول داشته و التزام به قانون اساسی دارند،از همه گروه ها دعوت می کردند. این نوع عملکرد شما برخلاف گفته های مقام معظم رهبری مبنی بر حضور همه نیروهای سیاسی در عرصه کشور است. آقای احمدی نژاد، بررسی تاریخ انقلاب نشان دهنده حضور رجوی ها و بنی صدرها و اعلام افشاگری آنهاست و دیدیم که مردم چگونه مقابل آنها ایستاده و نشان دادند که همیشه حامی ولایت هستند. بهتر است به فیلم های دوران انقلاب نگاهی بیندازید تا این امر بر شما مبرهن شود.

کشاورزان با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند، شما می دانید این مشکلات چیست؟ می دانید کشاورز کود شیمیایی موردنیاز زمینش را با قیمتی گران خریداری می کند؟ هنگام اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها وعده دادید کشاورزان را حمایت کنید، اما ره آورد اجرای این طرح، بالا رفتن هزینه های مردم بود. شما ماهیانه ۴۰ هزار تومان به حساب هر نفر واریز می کنید، غافل از اینکه این هزینه برای هر نفر به ۲۰۰ هزار تومان افزایش یافته است.

آقای رئیس دولت، صنایع ما فقط با ۲۵ تا ۳۰ درصد ظرفیت خود فعالیت می کنند، به عقیده شما چه کسی در این میان متضرر می شود. بی تردید ضرر اصلی متوجه اقتصاد کشور و مردم می شود و بی تردید بسیاری از این مسائل حاصل سیاستگذاری های غلط دولتمردان شماست.

در کشور بین ۸ تا ۱۰ میلیون بیکار زندگی را به سختی سپری می کنند چه تصمیمی برای آنها اتخاد کرده اید؟ همه این آمار در حالی ارائه می شود که این رقم به جز کارگرانی است که به دلیل اعمال سیاست های غلط اشتغال خود را از دست داده و به جرگه بیکاران پیوسته اند.

همه این آمار در حالی ارائه می شود که شما بیشترین میزان درآمد نفت را داشته اید و هیچ دولتی مانند شما چنین بودجه نفتی نداشته است، اما در همین دولت با این درآمد هنگفت بازنشستگان درگیر مسائل ناشی از تورم هستند، معلمان از سوی دیگر و حقوق ۵۰۰ هزار تومانی نیز کفاف زندگی کارمندان در کشوری که خط فقرش بالای یک میلیون تومان است، را نمی دهد.

آقای رئیس دولت، من و شما می توانیم با ماهی ۵۰۰ هزار تومان در یکی از روستاها زندگی کنیم؟
آقای احمدی نژاد مشکلات متعدد اجتماعی در کشور بیداد می کند. افزایش تکدی گری، افزایش فساد، وجود ۷ تا ۱۰ میلیون معتادی که در کشورمان روزگار را سپری می کنند، همه و همه در حالی است که وزارت رفاه اجتماعی در زمان شما شکل گرفت و نشان داد که بسیاری از برنامه های شما حتی در بخش اجتماعی نیز از پیش شکست خورده اند.

آقای رئیس دولت! به تازگی سخنانی مبنی بر در دست داشتن اسناد محرمانه کشور مطرح کرده اید، فکر می کنید که اگر در سمت فعلی خود نبودید، به این اسناد دسترسی داشتید؟ شاید هم فکر کرده اید از ابتدای نظام تاکنون تنها شما این اسناد را در اختیار داشته و رؤسای جمهور قبل از آن بی خبر بوده اند. اما باید به شما بگویم که اگر رئیس دولت نبودید، شاید شما را تا جلوی درب ورودی وزارت اطلاعات نیز راه نمی دادند. این اسناد محرمانه را همه دولت ها داشتند، اما افشای آنها را چیزی جز دشمنی با نظام نمی دانستند.

به راستی این تهدیدهای شما علامت سوال بزرگی را در اذهان عمومی نقش نمی بندد؟ به راستی به کجا می روید؟

امروز جوانانی که جنگ و انقلاب را ندیده اند با این ادبیات شما بر سر دو راهی مانده اند؟ این به نفع کیست؟ با ادبیات فعلی شما دیگر نیازی به دشمن برای ایران عزیز نیست.

آقای رئیس دولت! این هنر نیست که شما کاروانی از وزیر و وکیل را به دنبال خود روانه می کنید و از استانی به استان دیگر و از دیاری به دیار دیگر می روید. ما در عصر ارتباطات هستیم. شما می توانید با یک ویدئو کنفرانس، مسائل و مشکلات مردم را شنیده و به دنبال چاره ای باشید. نه اینکه ادارات مدارس را تعطیل کرده و به اجبار عده ای را برای استقبال آماده کنیم. اگر اتوبوس ها و مینی بوس ها برای انتقال روستاییان به مراکز شهرها در نظر گرفته نمی شد، آ‌یا مردم اینقدر بودجه داشتند که به استقبال شما بیایند. اصلا آیا می آمدند؟ اگر به راستی به میزان محبوبیت خود در جامعه ایمان دارید، بی خبر به یکی از استان ها بروید، آیا باز هم این استقبال انجام می شود؟

پیشنهادی دارم، بهتر نیست به مانند بسیاری از برنامه های تلویزیونی، شما هم با دادن یک شماره مسابقه پیام کوتاه برگزار کرده و میزان محبوبیت خود را بسنجید؟ به راستی در کجای سیاست کشور جای دارید؟ به راستی آقای احمدی نژاد، پس از پایان دوران ریاست جمهوریتان جایگاه شما کجاست؟ فکر نمی کنید ناکجا آباد مسیری است که در پیش رو دارید؟ شاید خود را با رهبری مقایسه می کنید که البته بی تردید این مقایسه بسیار خطاست، چرا که رهبری از جایگاه قلبی در بین مردم برخوردار است. ببینید در نماز جمعه ها مردم به صورت خود جوش می آیند، اما در سفرهای شما …

آقای احمدی نژاد، بایدتاسف خورد از آمار نامه هایی که در سفرهایتان از تعدادشان با افتخار اعلام می شود، چرا که این نامه ها و صدها هزار نامه دیگر همه و همه نشان دهنده فقر و بیکاری حاکم بر جامعه است شما برای این همه فقر و بیکاری و مشکلات ازدواج و مسکن چه برنامه ای دارید؟ همه سخنان شما فقط درحد یک شعار باقی مانده است. پس چه زمانی این شعارها به سر منزل مقصود رسیده و عملی می شود. شما و همه دوستداران انقلاب به امید آن زمان و نتیجه شعارهایتان مانده ایم، ولی ۴ سال دوم فعالیت شما به اتمام رسید و هنوز هیچ خبری نیست.

شاید فکر می کنید حالا که دیگر قصد ندارم نماینده شوم این سخنان را به زبان می آورم اما من در تمام دوران نمایندگی ام این سخنان را مطرح کرده ام من از سر عناد و دشمنی با کسی سر سخن باز نمی کنم. اما همه اینها انتقاداتی بود که در طول این ۴ سال داشته ام.

آقای دکتر من در تمام دوران فعالیتم در مجلس ششم نیز ایستادم و همه سخنانم را مطرح کردم. امروز هیچکس نمی تواند به من انگ ضد ولایت فقیه بودن را بزند، چرا که من در آن دوره نیز از رهبری و ولایت فقیه حمایت کردم و اعتقاد دارم که حتی مقام معظم رهبری نیز از وضعیت فعلی چندان خشنود نیستند.

می خواهم در برابر آیندگان شرمگین نباشم و هنگام کاوش آنها در گذشته زیر سؤال نروم و آنها نپرسند گذشتگان ما در مجلس شورای اسلامی به دنبال چه چیزی بودند؟ و آیا حقیقت طلبی را فدای عافیت طلبی کرده اند یا نه؟