آقای شریعتمداری! عاقبت نوشتن در فضایی دودآلود همین تخیلات می شود

روزنامه ایران امروز به یادداشت دو روز قبل مدیرمسئول کیهان واکنش نشان داد. در ستون دیگه چه خبر می خوانیم:

حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان، روز گذشته در ستون «یادداشت روز» رسانه متبوعش با آرامشی خاص و در سایه سکوت مدعی‌العموم محترم در برابر توهین‌های مکرر به رئیس‌جمهور، به صراحت دکتر احمدی‌نژاد را فردی معرفی کرد که اقدامات سخیف انجام می‌دهد، به مردم دهن کجی می‌کند و متوهم است!

به گزارش روزنامه ایران شریعتمداری که این یادداشت سراسر توهین به منتخب ملت ایران را به بهانه اعطای نشان فرهنگ و هنر به مهندس مشایی به رشته تحریر درآورده است در بخشی از آن می‌نویسد: «اگر ایشان (دکتر احمدی‌نژاد) در تبلیغات انتخاباتی خود، صادقانه به مردم می‌گفت که رئیس‌جمهور «اسمی» خواهد بود و ریاست جمهوری «رسمی» را به آقای اسفندیار رحیم مشایی واگذار می‌کند، آیا مردم به ایشان رأی می‌دادند؟!…

مدتی است که آقای رئیس‌جمهور، وظایفی را که شرعاً و قانوناً برعهده دارد وانهاده و امکانات و فرصت‌ها و بیت‌المال مسلمین را برای اموری هزینه می‌کند که نه فقط کمترین رابطه‌ای با وظایف تعریف شده رئیس‌جمهور ندارد بلکه به این تردید دامن می‌زند که ایشان به جای پرداختن به دغدغه‌های اساسی مردم و امور جاری و بر زمین مانده کشور در پی خواسته‌های – با عرض پوزش- دم دستی و بلندپروازی‌های – باز هم با عرض پوزش- آمیخته به توهم خود و اطرافیان کذایی خویش است!».

مدیرمسئول خود عمارپندار کیهان البته در بخش دیگری از سیاهه خود، اوج بی‌اطلاعی یا غرض‌ورزی خویش را به خوبی به نمایش گذاشته و می‌نویسد: «رئیس‌جمهور اخیراً و بعد از تاکید حلقه انحرافی، در میان مردم ایران از واژه «زنده باد بهار» بهره می‌گیرد. اگر مقصود از این واژه، همان نام مبارک حضرت صاحب است، چرا در مجمع عمومی سازمان ملل از آن استفاده نکرده و نمی‌کنند؟!

حال آن که ترجمه مفهوم زنده باد بهار برای آنان بسیار آسان‌تر و گویاتر از اللهم عجل لولیک الفرج است!» این ادعای غلط درحالی از سوی شریعتمداری مطرح می‌شود که همگان می‌دانند دکتر احمدی‌نژاد، واژه «زنده باد بهار» را در سخنرانی امسال خود در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح کرد و پس از آن از این واژه که متعلق به وجود مقدس حضرت حجت (عج) است در داخل کشور نیز استفاده نمود.
آیا جناب شریعتمداری در این حد هم، از اطلاعات عمومی مربوط به رئیس‌جمهور کشور خود آگاه نیست یا این که حب و بغض‌های آنچنانی چشم و گوش او را اینگونه بسته که حاضر است آبروی داشته یا نداشته خویش را خرج عنادورزی با دولت کند؟! آیا در این شرایط که حب و بغض‌های شخصی و گروهی به تحلیل‌های سیاسی و فکری سیطره دارند می‌توان به نوشته‌های سردار قلم! اطمینان کرد.

البته شاید درج مطالبی که در آن برخی افراد، دیگران و مخصوصاً رئیس قوه مجریه کشور را متوهم می‌دانند، از آن جهت باشد که یادداشت نوشتن در فضایی دودآلود باعث تخیل و توهم بیش از اندازه فرد شده تا جایی که به اشتباه دیگران را متوهم می‌پندارند و شاید با باز کردن پنجره‌ای به بیرون و استفاده از هوای آزاد شاهد درج چنین یادداشت‌های بی‌ادبانه و گستاخانه‌ای نباشیم.