انتقاد حسین شریعتمداری از پیروزی ایران مقابل فلسطین

مدیرمسوول روزنامه کیهان در انتقاد از بازی تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل تیم ملی فلسطین نوشت: گفته‌اند «پهلوانان نمی‌میرند» که باید گفت: پهلوانان هم می‌میرند. می‌گویند: منظور آن است که یاد و خاطره پهلوانان همیشه زنده می‌ماند. این گزاره نیز مخدوش است و چه بسیار پهلوانانی که آمده‌اند و رفته‌اند و امروزه یادی از آنها در خاطر هیچکس باقی نیست. هم اکنون نیز پهلوانانی هستند که ده‌ها سال دیگر انگار هرگز نبوده‌اند.

دانش روز  – خسرو یعقوبی: چهارشنبه شب هفته گذشته تیم ملی فوتبال کشورمان در یک دیدار تدارکاتی تیم فوتبال فلسطین را با نتیجه 7 بر صفر شکست داد و به نوشته ورزشی نویسان «جشنواره گل به راه‌انداخت»! ذوق زدگی برخی محافل ورزشی کشورمان از این پیروزی و دست افشانی آنها در پی این به قول خودشان، «جشنواره گل»! دیدنی و تاسف خوردنی بود و بعید نیست که روح پوریای ولی از خنده آنها به گریه افتاده و به زبان حال خطاب به آنان گفته باشد؛ من برای به دست آوردن دل شکسته یک مادر پیر، در مقابل حریفی که بی تردید بر او پیروز می‌شدم، تن به شکست دادم و شما همه آنچه در توان داشتید را برای شکست تیمی‌که به نمایندگی از مردم مظلوم فلسطین میهمان شما بود. به کار گرفتید و در پی این پیروزی به وجد آمده و آن را «جشنواره گل» نامیدید! و حال آن که این پیروزی، با توجه به شرایط سخت تحمیل شده از سوی صهیونیست‌ها بر مردم مظلوم فلسطین و محروم بودن اجباری تیم یاد شده از تمرینات و امکانات فراوانی که شما در اختیار دارید، اهمیت چندانی هم نداشت، چه رسد به آنکه «جشنواره گل»! نامیده شود!
نگارنده دقیقا نمی‌داند که تیم ملی فوتبال کشورمان چگونه و با به کارگیری چه فرمولی می‌توانست احترام مردم ایران برای ملت مظلوم و تحت ستم فلسطین را به نمایش بگذارد و حرمت تیم فوتبال فلسطین را که از میان آتش و خون به میهمانی آمده بود پاس بدارد؛ زیرا یافتن راهکار در تخصص اهالی فوتبال است؛ ولی با توجه به شرایط حساس کنونی چنانچه تیم ملی کشورمان نمی‌خواست آداب پهلوانی پوریای ولی را به طور کامل دنبال کند و به شکست مصلحت‌اندیشانه تن بدهد، دست کم می‌توانست در پی نتیجه مساوی باشد و یا به حداقل گل بسنده کند، نه آنکه همه این ملاحظات را کنار بگذارد و…