احمدی نژاد پس از 6 سال از تصمیمات پرهزینه اش بازگشت ؟

وقتی حرف رئیس جمهور دوتا می‌شود

مجله مهر: تیرماه سال 1386 شوری عالی اداری در نشست خود به ریاست محمود احمدی نژاد، سازمان مدیریت و برنامه ریزی را در نهاد ریاست جمهوری ادغام کرد. براساس این مصوبه امور بودجه ریزی، ، امور استخدامی و برخی از دیگر مسوولیت‌های هفت‌گانه این سازمان در قالب دو معاونت جدید زیر نظر رییس‌جمهوری اداره می شد. در واکنش به حمله مخالفان انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی، محمود احمدی نژاد تصمیمش را مبتنی بر ایده شهید رجایی دانست و در سفری که به قزوین داشت اعلام کرد که «ما در کشور يک سازماني داشتيم به نام برنامه و بودجه که در سال 1328 توسط دولت وقت امریکايي تاسيس شد و تا 55 سال به کار خود ادامه داد.» احمدی‌نژاد با اشاره به تصمیم شهید رجایی ادامه داد: «آفرين بر روح رجايي و درک الهي اسلامي او که دستور داد که اين سازمان را به طور کامل منحل کنند و يک سازمان جديدي برپايه انديشه ديني برپا کنند.»
دنیای اقتصاد – انحلال این سازمان چنان بود که بعدها مسعود پزشکیان عضو کمیسیون بهداشت و درمان آن را تیر خلاص به تدوین بودجه عملیاتی توصیف کرد و گفت که واحدی که باید کار ارزیابی مصوبات و کنترل اعتبارات و تطبیق آنها با اهداف عدالت را انجام می‌داد منحل و بعد از آن دادن وعده در استان‌های مختلف کشور، بدون در نظر گرفتن اعتبار و توان مالی و اجرایی حقیقی دولت و کشور تبدیل به روال کاری دولت شد.
در ابتدای تشکیل مجلس نهم بار دیگر زمزمه هایی درباره احیای این سازمان شنیده شد. پیشگام این حرکت غلامرضا تاجگردون معاون سازمان مدیریت و برنامه ریزی در دولت هشتم بود. او چندی بعد در نامه ای به خطاب به رییس دولت دهم خواست که رییس جمهور گروهی متخصص را تعیین کرده تا تصمیم چند ساله وی یعنی انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی را مورد بازنگری قرار دهند.
تاجگردون خطاب به احمدی نژاد نوشت که اگر غیر از این عمل کنید، گله ای نیست. دیگری خواهد آمد و گره گشایی خواهد کرد و شما از این فرصت طلایی در تاریخ امور اجرایی کشور بی نصیب خواهید شد.
حالا بعد از نزدیک به 6 سال از پس تصمیم پرسروصدا و پرهزینه ای که دولت برای انحلال یک سازمان گرفت، بیش از 200 نماینده مجلس خواستار احیای این سازمان هستند. آیا احمدی نژاد که در تمام این مدت به مقصود رسیده و بودجه نفتی کشور را در پاستور ریخته در واپسین روزهای عمر خود از تصمیمش برخواهد گشت؟

از انحلال تا احیای یک هیات توسط احمدی نژاد

آذرماه سال 1376 سید محمدخاتمی هیاتی را با عنوان هیات پیگری و نظارت بر اجرای قانون اساسی تاسیس کرد تا وی از اختيارات خويش جهت تذكر و اخطار استفاده نمايد. یکی از اولین اقدامات محمود احمدی نژاد در زمانی که قدم به پاستور گذاشت انحلال این هیات بود.  خبر انحلال  هیات نظارت بر اجرای قانون اساسی را دهم بهمن ماه سال 1384، غلامحسين الهام، سخنگوى دولت، در نشست هفتگى‌اش با خبرنگاران اعلام کرد. وی در اين باره گفت: «رويكرد هيات نظارت و پيگيرى قانون اساسى مورد نظر ما نبوده است و دولت در اجراى قانون اساسى نيازمند چنين هياتى نيست.»  الهام تاكيد كرد كه «دولت از هر ظرفيتى براى انجام وظايف خود در اجراى قانون اساسى استفاده مى كند، اما اين منوط به هيات خاصى نيست.» اما محمود احمدی نژاد بهمن ماه سال 90 بار دیگر و پس از 6 سال بار دیگر از تصمیم خود بازگشت و مجددا تصمیم به احیای این هیات گرفت. تصمیمی که ریشه در دیدگاه رئیس جمهور در کمبود اختیاراتش داشت. او در توجیه این تصمیمش گفت که  « زماني برداشت بنده اين بود كه نيازي به وجود اين هيات نيست اما امروز به اين نتيجه رسيده‌ام كه وجود چنين هياتي بسيار مورد نياز و لازم است و اگر از هر يك از اصول قانون اساسي حتي يك ميليمتر فاصله گرفته شود، در حوزه‌هاي ديگر كيلومترها فاصله ايجاد مي‌شود. بنابراين صيانت از قانون اساسي وظيفه عمومي است هر چند كه رئيس جمهور وظيفه‌اي خاص و مضاعف دارد».

احمدی نژاد از ادغام دو دانشگاه اطلاع نداشت؟

ادغام دانشگاه های علوم پزشکی تهران و ایران هم از جمله تصمیم های جنجالی دولت بود که در دوره مرضیه وحید دستجردی با همه سروصدایش انجام شد و پس از برکناری دستجردی در دوره محمدحسن طریقت منفرد این تصمیم را ملغی کرد. آنچه که این میان اهمیت پیدا کرد این بود که محمود احمدی نژاد مدعی شد از تصمیم مرضیه وحید دستجردی برای ادغام این دو دانشگاه اطلاعی نداشته است. او گفت که « در شرایطی تصمیمی در مورد دانشگاه علوم پزشکی تهران اتخاذ شد که بلافاصله نمی‌توانستیم تصمیم را برگردانیم و این موضوع به خاطر مصالح بالاتر بود، اما بعد از اقدامات لازم و رسیدگی‌های آقای طریقت منفرد نامه‌ای به دست بنده رسید که امضا کردم و تصمیم قبلی اصلاح شد».
مرضیه وحید دستجردی اما به سخنان رئیس جمهور پاسخ داد و گفت که معاونت توسعه ریاست جمهوری از این تصمیم کاملا مطلع بوده و ادامه داد: “در مردادماه سال 89، بحث های کوچک سازی دولت و انتقال برخی سازمان های دولتی به شهرهای دیگر مطرح بود. همزمان استان البرز هم در شرف تاسیس بود، آقای فروزنده دهکردی، معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور پیشنهاد داد همه مجموعه دانشگاه علوم پزشکی ایران به کرج انتقال پیدا کند. چیزی شبیه انتقال بخشی از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به شیراز و استان های دیگر. ما با این پیشنهاد مخالفت کردیم.”
او همچنین گفت: در زمان ادغام، من دوباره شخصا با آقای احمدی نژاد صحبت کردم یک بار در جلسه هیات دولت که ایشان گفتتند کار مناسبی است با قدرت و قوت پیگیری کنید، یک بار هم در حاشیه جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی که گفتند اتفاق دیر شده و باید در ادغام تسریع کرد.”