آقايان مسئول؛ دغدغه دين و مردم دارید؟ بسمالله؛ بفرماييد به سفرههاي خالی مردم بنگرید!
درست يك هفته از سوژه اين روزهاي عرصه سياسي كشور ميگذرد. چهارشنبه گذشته ۱۶ اسفند ماه بود که خبر درگذشت هوگو چاوز منتشر شد. رئیسجمهور محترم و دوستان عزیزشان با پیامهاي اغراق آميز تسلیت گفتند و در پی آن اعلام عزای عمومی كردند و حضور در کاراکاس و مصافحه ….بار دیگر …. شاید چند روزی هم که شده، کسی نسبت به مشکلاتی انبوه جامعه نپردازد و اگر هم فرصتی پیش آمد از بهار بگویند!
مشکل این راقم و جامعه ما نفس رفتار رئیسجمهور نیست، مشکلاتی نظیر تورم، بیکاری، فقر و کوچک تر شدن سفره هایی است که قرار بود با آوردن پول نفت بر سر آن رنگین تر شود و… در حالی که دوستان باید جوابگوی مشکلات فراوانی باشند که برای مردم و کشور عزیزمان بوجود آورده اند، نه تنها از پاسخ دادن طفره ميروند بلکه با وجود این که اکثر مردم به دلیل سوء مدیریتشان با فقر دست و پنجه نرم ميکنند، به برگزاری جشنهايي با هزینههاي بالا و باورنکردنی از بیت المال ميپردازند و به همدیگر مدال ميدهند؛ از هم تعریف و تمجید ميکنند و مدام از بهار ميگویند، ولی نميگویند کدام بهار ؟ آیا با سوء مدیریت و مشکلاتی که در پی آن برای مردم به وجود آورده اید، باز هم برای مردم بهاری مانده است؟
از بزرگان شنیده ایم که هر روزی که انسان شاد باشد و مشکلی نداشته باشد، آن روز عید و سر آغاز بهار است. حال نميدانم با این همه مشکلات و معضلات، از کدام بهار ميگویند. آیا واقعا بهاری مانده که مردم ایران زمین به آن بیندیشند؟ آیا خبر ندارند که با سوء مدیریت، بهار مردم را به خزان تبدیل کردهاند؟به دوستانی که مرتبا شعار وااسلاما سر ميدهند، عرض ميکنم : اگر درد دین دارید به سفرههاي خالی مردم بنگرید!
روی دیگر سخن من با اصولگرایاني است که در سال ۸۴ و ۸۸ انتخاب اين دولت را ناشی از دستور یا خواست امام زمان «عج» ميدانستند، حالا چگونه ميتوانند در برابر این همه مشکل به وجود آمده ساکت باشند و سعی کنند راه خود را جدا نشان دهند و پاسخگوی عملکرد خود نباشند؟ براستی دوستان اصولگرا که به خاطر سرسوزنی احتمال خطا و اشتباه در دوره اصلاحات، کشور را به هم ميریختید، چرا در مقابل دستپخت خود سکوت کردهاید؟
واقعا اين را هم نميدانید اگر مردمی امید به آینده را از دست بدهند، گرسنگی و بیکاری بر آنها سیطره بیابد، دیگر معنای ارزش و دین را نميفهمند؟ آیا نميدانید شرایط موجود که حاصل کارکرد همفکران شما ميباشد، دیگر محال است شما بتوانید بر طبق ارزشهاي مورد ادعای خودتان که از مشتی ظواهر و شعار فراتر نميرود، بر این مردم عزیز تأثیر بگذارید؟ مگر نميدانید که عدالت پروردگار متعال بر این مدار نیست که عده ای سود خویش را در زیان عده ی کثیری از مردم بجویند؟ آموزشهاي دینی و قرآنی به ما ميآموزند که جامعه ای که معاش نداشته باشد معاد ندارد، یعنی برای شکمهاي گرسنه و جوانان بیکار و بی آینده سخن از ارزشهاي معنوی و آخرت راندن بی ثمر است.
این فشارهای بی سابقه و بی نظیر اقتصادی که بر مردم متوسط رو به پایین وارد ميشود طبقه متوسط را در جامعه رفته رفته منحل ساخته؛ اکثریت عظیمی را به طبقه گسترده فقرا و معدودی انگشت شمار را به محفل اغنیا رانده و جامعه را دو قطبی و مستعد انواع بیماریها و مفاسد اجتماعی و اقتصادی ساخته است. (ایمان محمدپورفتح – فعال دانشجویی)
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.